Zderzenie światów: rowery bliskiej i odległej przyszłości
Sportowcy i fanatycy mają swoje rowery, które wyglądają utylitarnie i dość standardowo - przeważają czarne kolory - bo czarny do wszystkiego pasuje, krwiście czerwone dodatki (patrz jw.) i zdecydowane logotypy. Natomiast rower użytkowy ogłasza coraz większą niepodległość i jest zupełnie inny. Odbiorcom, którzy nie liczą HRMax, gramów i niutonów zależy na wyglądzie i osobowości. Poszukują roweru zaprojektowanego tak samo dobrze, jak ich skuter, suszarka do włosów czy płaszcz. Tak, to kobiety częściej wybierają rowery projektowane przez sławy designu, ale także coraz więcej mężczyzn szuka roweru innego niż wyczynowy i - co więcej - wiedzą, że na tym ich męskość tylko skorzysta, a nie straci.
Fashion
Trendowe rowery znacznie różnią się od standardu wyznaczanego przez wyścigowe bolidy. Są też zupełnie inne, niż projektowane w duchu streetartu BMX-y. Zdecydowanie więcej tu popkulturowych konotacji i skojarzeń. Obecnie trendy wyznaczają hipsterzy poruszający się na ostrokołowcach. To rowery buntu tworzone przez artystów dla artystów - szalone i niekoniecznie praktyczne. Aghata Ruiz De La Prada jest jedną z najbardziej znanych projektantek, zajmującą się nie tylko modą, ale i obiektami użytkowymi. To ona stała się mentorką projektu Be Cycle & Fashion. Doborowe grono projektantów mody, projektantów oraz grafi ków zaprezentowało swoje wizje roweru miejskiego. Nie powstały one pod pręgierzem działu sprzedaży żadnej z fi rm rowerowych i dlatego są niczym nieskrępowane. Nie mówimy, że tak właśnie będą wyglądały rowery w 2012 roku, ale idziemy o zakład, że działy projektowe dużych marek będą do przedstawionych projektów nawiązywać, choćby w dziedzinie bardzo oryginalnej kolorystyki. Kolekcja Be Cycle & Fashion powstała na bazie purytańskiej ostrokołówki Peugeot. Rower ten jest tak prosty, jak w czasach narodzin. Ikona. Artyści mogli ją swobodnie zmieniać. Najbardziej do gustu przypadł nam projekt Ylana Anoufa, który zaproponował oblepienie ramy łuską wykonaną ze zużytych kapsli do napojów. W naszej ocenie najskuteczniej połączył ideę racjonalnego transportu, recyklingu i wysokiej mody (haute couture). Nie sposób odmówić pozostałym projektom świeżości, na którą nie odważyliby się projektanci rowerowi, choć niektóre zalatują dekadencją i przerostem formy. Najważniejsze jest jednak to, że projektanci poważnie traktują nie tylko ekspresy do kawy czy piekarniki, ale i rowery. Wystawę prezentowano podczas festiwalu designu w Łodzi, a gwiazdy pierwszej wielkości odważyły się dostrzec rower jako obiekt ich pracy oraz to, że akcja była propagowana na takich targowiskach próżności i splendoru, jak Festiwal Filmowy w Cannes. I to nie w jakimś kuchennym wejściu, tylko w pałacu festiwalowym. Drugi raz rowery Be Cycle & Fashion przedstawiono na tarasie Majestic Barrière w czasie wręczania Lwów canneńskich za najlepsze kreacje reklamowe w Europie. A to już znaczy, że ludzie wierzą w rowery, zauważają je, nawet jeśli nie są ich pasją. Może okazać się, że projektanci lepiej rozumieją potrzeby okazjonalnych rowerzystów, niż zagorzali pasjonaci, którzy dotychczas zajmowali się projektowaniem rowerów. Firma Lacoste to uznana, światowa marka sprzedająca ubrania, buty, perfumy i okulary. Jej założyciel, René Lacoste, słynny francuski tenisista zasłynął min. tym, że w 1926 r. pojawił się w turnieju US Open w białej bawełnianej koszulce z krótkimi rękawami - stroju niespotykanym w ówczesnej modzie tenisowej. W 2011 r. Lacoste zaprezentuje nam połączenie mody i techniki - rower miejski powstały we współpracy z fi rmą LOOK. Cały w sterylnej, fi rmowo-białej kolorystyce. Nawet siodełko i torebka podsiodłowa sygnowane przez Brooksa są białe. Jeżeli rowery, o których piszemy na wstępie, są bardziej wyrazem wizji artystycznej, to Lacoste pokazuje, jak te modowe konotacje przełożyć na konkretny produkt (Prêt-à-porter).
Strict Standards: Only variables should be passed by reference in /home/bikeboard/domains/bikeboard.pl/public_html/smarty/plugins/function.x_paginator.php on line 35
Dodano: 2011-12-23
Autor: Tekst: Janusz Maniak i Miłosz Kędracki
Reklama
